Praca(A) Siła(F) Odległość(D)

W przeciwieństwie do życia codziennego termin «praca mechaniczna» w fizyce jest związany z przemieszczeniem ciała pod wpływem przyłożonej siły. Przykłady pracy: dziecko ciągnące zabawkowy samochód na sznurku, upuszczony przedmiot spadający na ziemię, ładowacz przenoszący towary.

Kierunek ruchu nie może być prostopadły do działania siły. Książka leżąca na stole wywiera na niego siłę prostopadłą równą swojej wadze. Jednak stół pozostaje nieruchomy, więc praca wynosi zero.

Jeśli przedmiot porusza się w kierunku przyłożonej siły, wykonywana jest praca dodatnia. Jej wielkość równa się iloczynowi siły i odległości, na którą przemieściło się ciało.
A = F x D, gdzie:
A — praca;
F — siła działająca na ciało;
D — odległość, na którą przemieściło się ciało pod wpływem przyłożonej siły F;

Przykład pracy dodatniej: lokomotywa ciągnąca wagony.
[A] = 1 J = 1 N x m

Jeśli przemieszczenie jest przeciwnie do siły, wykonywana jest praca ujemna.
W tym przypadku A = - F x D.
Na przykład, przy wypuszczaniu latawca, siła grawitacji wykonuje — pracę ujemną.

Jeśli wielkość przyłożonej siły nie jest stała lub skierowana pod kątem do kierunku ruchu ciała, praca jest obliczana za pomocą innych, bardziej złożonych wzorów.

Całkowita praca jest definiowana jako suma pracy wszystkich sił działających na obiekt. W zależności od wielkości pracy i czasu jej wykonania określa się niezbędną moc maszyn i mechanizmów oraz zużycie paliwa.