ระยะไฮเปอร์โฟกัส (GFR)

การโฟกัสกล้องที่ระยะไฮเปอร์โฟกัสช่วยให้มั่นใจได้ถึงความคมชัดสูงสุดจากครึ่งหนึ่งของระยะนี้ไปจนถึงอนันต์ ระยะไฮเปอร์โฟกัสมีประโยชน์โดยเฉพาะในภาพถ่ายทิวทัศน์ และการเข้าใจแก่นแท้ของมันจะช่วยให้คุณได้ความคมชัดสูงสุดในภาพโดยได้ความลึกของฟิลด์สูงสุด — และดังนั้นทำให้การพิมพ์สุดท้ายมีรายละเอียดมากที่สุด การกำหนดระยะไฮเปอร์โฟกัสสำหรับความยาวโฟกัสและช่องรับแสงที่กำหนดอาจเป็นงานที่ท้าทาย; บทนี้อธิบายวิธีการคำนวณ GFR แก้ไขความไม่แม่นยำ และให้เครื่องคิดเลข GFR ฉันไม่แนะนำให้ใช้ผลการคำนวณอย่างจริงจัง แต่แนะนำให้ใช้เป็นแนวทาง

ระยะไฮเปอร์โฟกัสมีการใช้งานที่ดีเมื่อวัตถุที่กำลังถ่ายมีความยาวลึกมาก หรือถ้าไม่มีพื้นที่ใดในภาพที่ต้องการความคมชัดมากกว่าพื้นที่อื่นๆ และถึงแม้ในกรณีนี้ ฉันแนะนำให้คุณใช้คำจำกัดความที่เข้มงวดขึ้นของ «คมชัดที่ยอมรับได้», หรือโฟกัสให้ไกลขึ้นเล็กน้อยเพื่อเพิ่มความคมชัดให้กับพื้นหลัง โฟกัสด้วยตนเองโดยใช้เครื่องหมายระยะทางบนเลนส์ของคุณหรือควบคุมระยะทางบนหน้าจอ LCD ของกล้องหากมีการระบุไว้ที่นั่น คุณสามารถคำนวณ «ความคมชัดที่ยอมรับได้», ที่ซึ่งการเบลอไม่ชัดเจนด้วยการมองเห็นที่เหมาะสมสำหรับขนาดการพิมพ์และระยะการมองที่กำหนด ใช้ตารางระยะไฮเปอร์โฟกัสที่ด้านล่างของหน้าโดยเปลี่ยนพารามิเตอร์ความแรงของการมองเห็น ซึ่งจะต้องใช้หมายเลขช่องรับแสงที่มากขึ้นหรือโฟกัสที่ระยะไกลขึ้นเพื่อให้ขอบของ DOF ที่ไกลที่สุดอยู่ที่อนันต์ การใช้ช่องรับแสงที่ปิดมากเกินไป (จำนวนมาก f) อาจมีผลตรงกันข้าม เนื่องจากภาพจะเริ่มเบลอเนื่องจากผลของการเลี้ยวเบน การเบลอนี้ไม่ขึ้นอยู่กับตำแหน่งของวัตถุที่สัมพันธ์กับความลึกของฟิลด์ ดังนั้นความคมชัดสูงสุดในระนาบโฟกัสอาจลดลงอย่างมาก สำหรับกล้อง SLR ขนาด 35 มม. และอื่นๆ ที่คล้ายกัน ผลของการเลี้ยวเบนจะเริ่มแสดงหลังจาก f/16 สำหรับกล้องดิจิตอลคอมแพค ปกติแล้วจะไม่มีอะไรต้องกังวล เนื่องจากมักถูกจำกัดให้สูงสุดที่ f/8.0 หรือน้อยกว่า หมายเหตุ: ปัจจัยครอปยังถูกเรียกว่าเครื่องคูณความยาวโฟกัส